ตอนที่2
“อ่ะ! กางเกงกูมึงเอามะ..อืมม..หยุดนะ..อ่ะ!”
แค๊วก
ตอนนี้กางเกงยีนส์กางเกงใน เสื้อช็อปถูกถอดออกหมดโดยเฉพาะเสื้อขาดออกจากกันไม่มีชิ้นดี
แต่ลิ้นร้อนที่อยู่ในปากของผมยังคงทำหน้าทีของมันดีไม่มีผิดเพียน
“แฮกๆ..มะ.มึงทำบ้า..อ่ะ! มันเจ็บ
เอานิ้วมึงออกไปจากก้นกูเลยนะ!!”
หมอนั้นไม่ฟังแถมยังเพิ่มนิ้วเข้ามาเป็นสามนิ้ว
ผมทั้งจุกทั้งเจ็บนี้กูโดนผู้ชายที่ไหนไม่รู้ข่มขืนหรอให้ตายเถอะ! ถึงรู้ถึงไหนอายถึงนั้น!
“อ่ะๆ..อย่าตรงนั้นไม่เอานะ!! อืมมม”
หมอนั้นยังไม่หยุดมือที่อยู่กับช่องทางคับแคบของผมกับชักเข้าชักออกเร็วขึ้น
จนน้องชายผมจะไม่ไหวอยู่แล้ว
ผมกำลังจะเอื่อมมือไปจับน้องชายระบายอารมณ์ที่ประทุอยู่นี้ แต่หมอนั้นกลับใช้มืออีกข้างจับรวบข้อมือผมทั้งสองข้างไว้
มันแข็งแรงมากดิ้นยังไงผมก็ดิ้นไม่หลุด
หมอนั้นถอดนิ้วออกจากช่องทางของผม แล้วปลดกางเก่งออกอย่างรวดเร็ว
ผมตกใจกับขนาด พอนึกถึงตรงนี้ผมก็เริ่มมีสติอีกครั้ง
“จะ..ทำอะไรนะไม่เอานะ!! ปล่อย!!”
ผมทั้งดิ้นทั้งถีบแต่ไม่ได้ผล
สิ่งที่ได้กลับมาคือ
เพี้ย!
โดนตบหน้าอย่างจัง
ผมได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งในปาก
“อ่ะ..โอ๊ยยเจ็บ”
หมอนั้นใส่ความชายใหญ่โตนั้นเข้ามาโดยที่ผมยังไม่ทันได้ตั้งตัว
พรวด
“อ๊าาาาา..อืออ..ฮืออจะ..เจ็บ”
ผมว่าข้างหลังผมต้องฉีกแน่ๆคิดมาถึงตรงนี้แล้วน้ำตามันก็ไหลออกมา
หมอนั้นชักเข้าออกอย่างไม่บันยะบันยังเลย ตอนนี้หัวผมสั่นคลอนไปหมดรับรู้ได้แต่ว่าตัวเองถูกทำช่วงล่างอยู่อย่างแรงและบ้าระห่ำ
“ยะ..หยุด..อ่ะๆ..อ่าๆ..ฮืออ..ฮึก..ปะ..อ๊า!!”
จูๆหมอนั้นก็ผลิกผมให้นอนคว่ำทั้งๆที่ยังเชื่อมต่อกันอยู่
หึ!ปากผมบอกให้หยุดแต่กลับตอบรับการกระทำของมันทุกทาง
หนวงที่ใจ ที่ตัวเองมันอ่อนแอ
“อ่ะๆ อ่าๆ มะ..ไม่ ไหวแล้ว จะ..จะไปฮ๊า..อ๊าาา!!”
น้ำสีขาวขุ่นของไม้ฉีดพุ่งออกมาเปอะเปื้อนไปถึงหน้าของเจ้าตัว
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ
คนข้างบนสอยถี่โดยไม่เว้นช่วงให้เขาหายใจ
“แฮก.. ฮ๊าๆ หืมมมม”
นั้นละมั่งเสียงของหมอนั้นที่สำเร็จความใคร่ที่ผมได้ยินครั้งแรก
ผมรับรู้ได้ถึงความอุ่นร้อนที่อยู่ข้างใน จนเมื่อหมอนั้นถอนตัวออกไปมันก็ล้นออกมาเปื้อนตามเรียวขาของผมทั้งๆที่อยู่ในท่าโก่งสะโพกขึ้น
หน้าอายชะมัดแต่ตอนนี้ผมไม่ไหวแล้วตาจะปิดแล้วผมทิ้งตัวลงอย่างแรง
คลิ๊กตรงนี้กลับไปอ่านต่อเลยจร้า
คลิ๊กตรงนี้กลับไปอ่านต่อเลยจร้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น