NC ตอนที่ 7

แค๊วก!

"หยุดนะ!! ฮึกก.."

อลันตอนนี้สติหลุดไปแล้ว เขาไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งนั้น ตอนนี้มีแต่อารมณ์เกรียวกราดและอารมณ์ความต้องการที่มันประทุขึ้นมา

เสื้อผ้าของไม้ถูกกระชากออกจากตัวจนหมดเจ้าตัวพยายามตะเกียดตะกลายหนีเอาตัวรอดแต่ก็สู้แรงอีกฝ่ายไม่ได้อยู่ดี

อลันจับสะโพกของไม้ที่หันหลังให้อยู่ขึ้นมาแล้วจัดการนำพาแก่นกายของตัวเองเขาไปในช่องทางสีสดของอีกฝ่ายโดนไม่ได้เบิกทางเลย

"อั๊กก..อ่าา..จะ..เจ็บบ..อ๊ากก"

อลันโหมแรงใส่ไม่หยุดจนอีกฝ่ายตัวสั่นครอไปตามแรงที่ได้รับ ช่องทางโอบรัดเขามันทำให้ความร้อนรุ่มในกายมากขึ้นไปอีก เขาจับอีกฝ่ายหันมาทั้งๆที่ยังเชื่อมกันอยู่

"อ๊าา..ฮึกก..ฮืออ มะไม่"

"อ้าปาก"

"อ่ะ..ไม่!!"

"หึได้ อ่า ชอบให้เล่นแรงๆก็ไม่บอก"

"อ่า!!  อ่ะ อ่า อ่ะๆ ยะ..หยุด อ๊าา!!  อืมมม"

อลันอาศัยจังหวะที่ร่างบางเพลอก้มลงประกบปากจูบอย่างรุนแรงและเร่าร้อนโดยไม่ให้อีกฝ่ายได้หยุดพักหายใจ และถอนแก่นกายของตัวเองออกมาสุดแรง จนไม้ปลดปล่อยออกมา

"หึ แบบนี้จะไม่ให้เรียกว่าร่านได้ไง"

"ฮึกก"

อลันไม่สนใจเสียงร้องไห้ของอีกฝ่าย เขาจับไม้ยืนขึ้นแต่ขาทั้งสองข้างของร่าบางไร้เรียวแรงจนอลันต้องประคองไว้เขาสอดใส่อีกครั้งแล้วให้ขาทั้งสองของไม้เกี่ยวสะโพกของตนเองไว้

ไม้ที่กลัวตกจึงได้แต่จำใจใช้มือเกี่ยวคอของอลันเอาไว้

"ฮึกก..อ่ะ อ่าๆ ฮึกฮือออ"

ไม้ได้แต่ร้องไห้ออกมา ไม่อยากเห็นหน้าของคนๆนี้ ไม่อยากเห็น มันเจ็บและทรมาณ เขาได้แต่หลับตาลง อลันเห็นอย่างนั้นพลานหงุดหงิดเข้าไปอีก

"ไม่อยากเห็นหน้าผัวขนาดนั้นเลยหรอ! ลืมตา!!"

"ฮึกกฮือออ"

ไม้ยังคงสะอึกสะอื้นออกมา ไม่สนใจสิ่งที่อลันสั่งถึงแม้จะกลัวคนตรงหน้ามากก็ตาม

"หึจะบอกอะไรให้รู้สักอย่างแล้วกัน"

พูดพร้อมกับสาวแก่นกายเข้าออกร่างบ้างไม่หยุด และจงใจกระแทกจุดกระสันเน้นๆจนไม้ต้องครางออกมา

"อ่ะๆ..อ่าๆอ่ะ!"

"ถ้าฉันปล่อยข้างในเราคงได้มีลูกกัน"

ไม้ลืมตาขึ้นมาอย่างตกใจเมื่อได้ยินในสิ่งที่อีกฝ่ายพูดออกมา ทำใจเชื่อยากแต่ถ้าเป็นคนนี้พูดคงเป็นความจริง ไม้เริ่มดิ้นรน

"อย่านะ..ฮึก..อ่าๆ..อ่ะๆอ๊าๆอะอ๊าาา!!"

อลันไม่สนใจเขากระแทกแก่นกายเข้าออกอย่างแรงตามความปราถนา

"อ่าา~ คงไม่ทันแล้วละ"

ไม้รู้สึกอุ่นวาบในช่องท้อง แก่นกายของอลันที่ปลดปล่อยออกมายังกระตุกไม่หยุด

อลันถอนแก่นกายออกมา น้ำขาวขุ่นมากมายหลั่งไหลออกจากช่องทางที่ไม่มีอะไรปิดกันเปลอะเปลื้อนไปตามง่ามขาของอีกฝ่าย ไม้ไร้เรียวแรงที่จะยืน ได้แต่เอนตัวเข้าหาอกกำย้ำของอีกฝ่าย มือทั้งสองข้างของไม้ขยำเสื้อของอลันด้วยเรียวแรงอันน้อยนิด แล้วร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวดใจ

"ฮึกกฮือออ คนจะ..ใจร้าย ฮึกฮืออ"

คลิกตรงนี้เพื่อกับไปอ่านต่อจร้า

NC ตอนที่ 4-5

ไม้พยายามผลักอลันออกทั้งเตะทั้งถีบ อลันเองก็หงุดหงิดเต็มทีอารมณ์ของเขาตอนนี้มันไม่คงที่ จนตอนนี้เขาทนไม่ไว้กับความดื้อของเด็กหนุ่ม อลันจับขาของไม้ดึงรวดเดียวให้หงายหลังนอนไถลลงมาข้างล่าง แล้วจัดการแทรกตัวเข้าไปหว่างขาของไม้ อลันอาศัยช่วงจังหวะที่ไม้ตกใจมึนงง ถอดเสื้อเชิ้ตของตัวออกแล้วจัดการเอามือของไม้ไขว้หลังและมัดด้วยเสื้ออย่างแน่นหนา

ไม้พอได้สติก็เริ่มดิ้นแต่เรียวแรงทั้งหมดกับไม่มีอาจเป็นเพราะพิษไข้ที่เริ่มกำเริบขึ้นมาอีก อลันจัดการแยกขาของไม้ออกกว้างจนเห็นช่องทางสีสดที่บวมแดงและคาดว่าจะฉีกขาดจนเป็นแผล อลันหยิบหลอดยาขึ้นมาบีบใส่นิ้วกลางจนชุ่มและค่อยๆกดเข้าไปภายในร่างกายของไม้

“อ่ะ..ฮ๊าอ๊า ยะ..อย่า อ๊า”

ไม้พยายามดิ้นเขยิบตัวออกห่างแต่มันดันไม่ขยับไปไหนเลยกลับกันภาพนี้มันกับยั่วอารมณ์ของอลันขึ้นมา

“ยั่วกันรึไง”

อลันไม่รอช้าก้มลงไปประกบปากของเด็กหนุ่ม ที่ตกใจจนเผลอเปิดปากให้เขาได้เข้าไปสำรวจ ลิ้นร้อนที่ไม่ปะสีปะสาพยายามถอยออกห่างแต่สุดท้ายก็เคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบที่ช้ำชองของอลันจนได้ เขาจูบอยู่เนินนาน นิ้วมือที่เข้าไปสำรวจก็หมุนวนไปมาเพื่อที่จะได้ปาดยาไปได้อย่างทั่วถึง อลันง้อนิ้วในจุดๆหนึ่ง

“จ๊วบ..อ่ะ!!.อ๊า! ตะ..ตรงนั้น มะ..อ๊าา”

นิ้วที่อลันง้อไปโดนจุกระสันของไม้เขาเจ้าตัวเลยบีบรัดนิ้วของอลันแน่นขึ้น อลันเพิ่มนิ้วเข้าไปมากขึ้น ปากก็ละลงมาเล็มยอดอกทั้งสองข้างทั้งดูดดึงทั้งกัดจนคนถูกกระทำเสียวซ่านและมั่วเมาไปกับความสุขที่ได้รับอย่างเผลอตัว มืออีกข้างของอลันก็เอื้อมมาขยับแก่นกายของไม้ขึ้นลงจนเจ้าตัวร้องครางอย่างไม่เป็นภาษา

“อ่ะๆ สะ..เสียว จัง ฮ๊าอ๊าา”

“ฮ๊า หรอแล้วมีความสุขไหม”

ใบหน้าของไม้กำลังพยักหน้าขึ้นลง ใบหน้าที่แดงจัด ดวงตาที่คลอไปด้วยน้ำตาบวกกับร่างกายที่บิดเร่าไปมาทำให้อลันแทบจะทนไม่ไหว เขาหยุดมือที่กำลังนำพาร่างตรงหน้าไปถึงสวรรค์ คิ้วของไม้ผูกกันทันทีอย่างไม่เข้าใจ อลันเห็นอย่างนั้นก็ยิ้มมุมปากอย่างพอใจและก้มลงไปกระซิบข้างหูของร่างตรงหน้า

“นี่..”

อลันพูดพร้อมกับขยับมือที่ช่องทางแคบนั้น ชักเข้าชักออกอย่างออกสุดเข้าสุดจนทำให้ร่างข้างใต้บิดเร่าไปมา

“งือออ”

ไม้ครางออกมาอย่างเสียวซ่านแต่ความรู้สึกมันยังไม่พอ มันอยากได้อะไรที่สามารถมาเติ่มเต็มให้มากกว่านี้ อะไรที่ใหญ่กว่านี้ อลันเห็นแววตาของไม้ก็เข้าใจทันที

“อยากได้อะไรหรอ..เด็กดี”

อลันพูดด้วยเสียงแหบพร่าพร้อมกับบดเบียดกึ่งกลางลำตัวเข้าหาซึ่งตอนนี้มันกำลังขยายโป้งพองจนคับแน่นกางเกงไปหมด

ไม้ตอนนี้สมองเขาขาวโพนไปหมดคิดอะไรไม่ออกไม่รู้จะทำยังไงต่อดี

“ผะ..ผมไม่รู้ ว่าคุณหมายถึงอะไร”

“ฮึ งั้นหรอลองใช้ความรู้สึกของเธอดูสิ แล้วก็..เรียกฉันว่า ‘อัล’ ”

อลันบดเบียดร่างกายเข้าหาไม้มากขึ้นและขยับนิ้วเข้าออกถี่ขึ้นจนไม้รับรู้ถึงความต้องการนั้นมากขึ้นเรื่อยๆ

“ว่าไงนึกได้ยัง ฮ๊า”

อลันถามด้วยน้ำเสียงหื่นกระหายเต็มทน

“อ่ะๆผม อ๊า ยะ..อยากให้คุณช่วยใส่เข้ามาในตัวผมทีอัล”

ตอนที่ 5

อลันได้ยินดังนั้นก็พอใจในคำตอบ

“หึ ได้สิแต่เธอเป็นคนทำนะ”

พูดจบอลันก็ผละออกจากไม้ปลดช่วงล่างของตัวเองออก จนอลันน้อยออกมาผง่าดูโลกมันทั้งใหญ่และหร้อมที่จะถูกโอบรดด้วยความอุ่นร้อน เมื่อจัดการตัวเองเสร็จเขาก็หันกลับมาดึงเด็กหนุ่มให้ลุกขึ้น ไม้ไม่เข้าใจว่าตัวเองต้องทำยังไง

“คุณจะให้ผม ทะ..ทำอะไร”

“ก็ทำในสิ่งที่เธอต้องการนะสิ”

ไม้ได้ยินดังนั้นก็เหรอหราเขาไม่เคยมีประสบการณ์ด้านนี้มาก่อน ครั้งแรกของเขาก็เป็นคนตรงหน้านี้

“ผะ...ผมทำไม่เป็น”

“ไม่เป็นไร..ฉันจะสอนให้เธอเอง ว่าแต่เธอชื่ออะไร”

“ห๊ะ!”

“ชื่ออะไร”

ไม้ไม่ได้ตกใจเพราะถามชื่อเขาแต่ตกใจที่ว่าอลันจะสอนเขา

“ดอกไม้..”

เพราะมัวแต่ขุนคิดจนเผลอบอกชื่อเต็มๆของตัวเองและพอรู้ตัวก็รีบแก้ต่างทันที

“ไม่ใช่ ชื่อไม้ มะ..”

“ชื่อน่ารักดี ‘ดอกไม้’ ”

อลันไม่ฟังเสียงขัดค้านของไม้เลยแม้แต่นิดเดียวเจ้าตัวจัดท่าให้ตัวพิงหัวเตียงแล้วจัดท่าให้อีกฝ่ายโดยให้ไม้นั่งค่อมตัวเขาไม่ ซึ่งท่านนี้ทำให้กึ่งกลางลำตัวของเขาทั้งเสียดสีกันไปมา

ไม้ตอนนี้เริ่มเขิลหนักเพราะเหมือนกำลังถูกสายตาคมจ้องมองอยู่ ตัวเขาอยู่เหนื่อเลยศรีษะของคนตรงหน้าไปมาก มือที่ถูกมัดด้านหลังทำให้ทรงตัวไม่ถนัดไหนจะบวกกับอากาศเวียนหัวนี้อีก

อลันเห็นดังนั้นก็ประคองเอวของอีกฝ่ายไว้และจัดการแก้มัดมือที่มัดเอาไว้ออก

“ระ..เรื่องแบบนี้  สอนกันได้ด้วยหรอ อัล”

คนถามคำถามเอียงคอถามทั้งที่ตัวเองทรงตัวไม่ค่อยจะได้แต่ดวงตาปรือปอยที่สบกับดวงตาคมนั้นกลับมีเสน่ห์นัก อลันรู้สึกชอบเวลาที่ไม้เรียกเขาว่าอัลมันดูเย้ายวนอย่างบอกไม่ถูก เขาไม่ตอบคำถามของไม้แต่กลับดันท้ายทอยของฝ่ายให้ก้มลงมาประกบปิดปากของอีกฝ่าย

อลันจูบอย่างดูดดื่มและโหมแรงใส่อย่างรุนแรงแต่แฝงไปด้วยความซาบซ่าน ไม้ไม่รู้สึกอะไรเลยนอกเสียจากเสียจูบที่ดังก้องไปมาอย่าหน้าอายนั้น ลิ้นเขาทั้งโดนดูด โดนดึงให้เกี่ยวตามอีกฝ่าย บ้างครั้งที่อัลผละออกลิ้นของก็จะเกี่ยวติดไปด้วยแต่ก็แค่แปบเดียว อีกฝ่ายก็ก้มลงมาเกี่ยวกวัดประกบเข้าไปใหม่

แค่เพียงจูบแต่ก็ทำให้ไม้ตื่นตัวจนปลายหัวของแก่นกายมีน้ำใสเยิ้มออกมาเป็นสาย มือของอลันเริ่มทำหน้าที่เขาดันอีกฝ่ายให้เข้ามาแนบชิดกันมากขึ้น มือทั้งสองข้างฟอนเฟ้นไปตามแนวสันหลังตั้งแต่ท้ายทอยไปจนถึงสะโพกกลมมน

อลันไม่อยากจะเชื่อหรอกว่าผู้ชายคนนี้จะตัวนุ่มนิ่มทั้งๆที่ไม่น่าจะเป็นไปได้เลย แต่ไม่ว่าเขาจะจับตรงไหนก็นุ่มนิ่มมือไปหมด เขาบีบเค้นก้นนุ่มนิ่มด้วยมือทั้งสองและแหวกช่องทางคับแคบให้ผลุบๆโผล่ๆเล่นเหมือนกับจังหวะหายใจ แล้วละมือออกเมื่อเขาถอนจูบออกมา เสียงหอบหายใจของทั้งคู่มันรุนแรงจนแยกไม่ออกว่าของใครเป็นของใคร

“อ่า หวาน”

อยู่ๆคำพูดของอลันก็ทำให้ไม้หน้าแดงขึ้นมาเสียกว่ากว่าอีก

“ดอกไม้ ยกตัวขึ้นแล้วเอาของฉันใส่เข้าไปในตัวเธอสิ”

ไม้ค่อยๆทำตามอย่างว่าง่ายโดยการจับแก่นกายของอีกฝ่ายที่เขากำมือไม่รอบให้ไปอยู่ตรงช่องทางด้านหลังของตัวเอง แต่ไม่กล้ากดลง ตอนนี้เขาเริ่มหวั่นๆแล้วสิ

“กดเข้าไปสิ”

“อืออ มะ..ไม่กล้าอ่ะอัล กลัวเจ็บ”

“ไม่หรอก”

“แต่ว่..”

อลันขี้เกียจฟังเสียงขัดค้านของอีกคน เขาจับเอวของอีกฝ่ายไว้แน่แล้วจัดการกระแทกเข้าไปจนมิดด้าม

“อ๊าาา!!! งืออ ฮือๆ จะ..เจ็บ ฮือ”

เสียงร้องครวนครางเจ็บบวกกับเสียงสะอื่น มือเท้าไม้สั่นระริกไปหมดและเริ่มที่จะทรงตัวไม่อยู่จนล้มลงไปทับตัวของอีกฝ่าย เสียงของไม้ไม่ได้เข้าโสนประสาทของอลันเท่าไรเลย เพราะตอนนี้ช่องทางคับแคบของไม้บีบรัดแน่นและตอดรัดเขาถี่จนแทบจะแตกภายในตัวของอีกฝ่ายอยู่แล้ว

“อ่า แน่นชะมัด! อืมมม อย่าตอดฉันมากนักสิ”

ตอนนี้อลันแทบจะคลั่งตายอยู่แล้ว เขาจัดการจับสะโพกมนขยับขึ้นลงโดยไม่สนใจอีกฝ่าย ความต้องการมันมากจนอลันหน้ามืดตามัวไปหมดแล้ว สนใจแต่ว่าต้องการร่างกายนี้เท่านั้น

“อ่ะ! อ่ะๆ อ่า มันลึก จะ..เจ็บ ฮืออ อัล อ่า!”

“อ่า เจ็บหรอ ดอกไม้ไม่รู้สึกดี แฮก บ้างหรอ อืมมม”

“อ่ะ!!”

สงสัยเขาคงจะไปกระแทกโดนจุดกระสันของอีกฝ่ายเข้าเลยทำให้เจ้าตัวยิ่งตอดรักเข้ามากขึ้น ไม้ยืดตัวขึ้นเพื่อทรงตัวโดยมือทั้งสองข้างยันไว้กลับช่วงอกตรึงแน่นเขาแปลกใจนิดหน่อยแต่ไม่มีเวลาไปมัวสนใจเพราะความเสียวซ่านที่ได้รับมันมากพอจะหันเหความสนใจ

ตับ ตับ ตับ

เสียงเนื้อกระทบกันไม่เป็นจังดังก้องไปทั่วห้อง ร่างกายของไม้สั่นครอไปมาตามแรกกระแทกที่ได้รับ มันรุนแรงจนเขาเริ่มจังทรงตัวไม่อยู่อีกครั้งเอนไปมาตามจังหวะแรกกระแทก

คราวนี้อลันลดจังหวะการกระแทกลงและยกตัวของไม่ขึ้นเกือบสุดและจับกระแทกลงมาที่เดิมทำอยู่หลายรอบและยังไม่หยุดจนไม้ปลดปล่อยออกมา

“อ่า!! มัน สะ..เสียว อืมมม”

แรงบีบรัดภายในและการกระตุกของคนตรงหน้า ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเปรอะเปื้อนไปตามหน้าท้องของอลัน เอวของไม้ยังบิดเร่าไปมาด้วยความซาบซ่าน

อลันจัดการดันท้ายทอนให้กุมลงมาประจูบ เอวก็จัดการเด้งสะโพกกระแทกเข้าไปในตัวไม้ไม่หยุด ปากก็ทำหน้าที่ปรนเปรอลิ้นร้อนๆให้เคลิบเคลิ้มมั่วเมาไปกับรสกามอารมณ์นี้ อลันถอนริมฝีปากออกมาขบเม้มไปตามซอกคอและดูดดึดทำรอยประทับตราแสดงความเป็นเจ้าของไว้และขบเม้นเรื่อยมาจนถึงช่วงอกแล้วจึงผละออก อลันเพิ่มแรกกระแทกถี่รั่ว จนปลดปล่อยออกมาพร้อมกับอีกคนที่เสร็จไปอีกรอบ

“อ่าา!!!”

“อืมมม”

ใบหน้าที่เชิดขึ้นมือกำแนบอกตัวเองทั้งสองข้างเมื่อยามที่ถึงฝังฝันของไม้ มันชั่ง...ไม่อยากให้ใครมาได้เห็น อลันยกตัวของไม้ขึ้นและถอนตัวออกมา เมื่อไม่มีอะไรปิดช่องทางนั้นน้ำสีขาวขุนมากมายไหลล้นออกมาจากช่องทางสีสด มันไหลออกมาระหว่างหวางขาที่กางออกของไม้ อลันมองภาพอย่างจดจ่อ

“วิวดีชะมัด”

ไม้ตอนนี้ที่ดวงตาปรือปอยอยากจะนอนเต็มที่แล้ว ได้แต่มองหน้าอีกฝ่ายที่เหมือนอยากจะกินเขาอีกรอบแต่ตอนนี้เขาไม่มีเรียวแรงเหลืออีกแล้ว


คลิ๊กตรงนี้กลับไปอ่านต่อเลยจร้า